Devijacija nosnog septuma, odnosno tanke pregrade koja deli levi i desni nosni hodnik, prisutna je kod 20 odsto novorođenčadi i odojčadi. Pod normalnim okolnostima, ova pregrada bi trebalo da bude potpuno prava, dok krivljenje i otežano disanje može da bude znak da postoji problem.
Dijagnoza se postavlja nakon ORL pregleda
Često se devijacija nosa otkriva u porodilištu, ali dijagnoza može da se postavi nakon pedijatrijskog i ORL pregleda. To podrazumeva test prohodnosti nosa, koji se radi tako što se akrilne ili silikonske šuplje cevčice prečnika 4mm, i dužine 10 cm, plasiraju u jednu, pa u drugu nozdrvu.
– Ukoliko cevčice neometano prolaze dužinu od četiri centimetra, smatra se da ne postoji značajna devijacija. Samim tim procenjuje se da nije smanjen protok vazduha kroz nosne šupljine. Ukoliko cevčice ne mogu da prođu tu dužinu, devijacija postoji – objašnjava za „Novosti“ Svetlana Valjarević, oftalmolog iz KBC Bežanijska kosa.
Nije svaka devijacija nosa ista i nije svaka za operaciju
Deca koja imaju značajnu devijaciju nosnog septuma otežano i čujno dišu kroz nos, imaju slabiji apetit i zamaraju se dok jedu. Ona su sklonija krvarenjima i infekcijama nosa, kao i upalama srednjeg uva.
– Ukoliko se radi o iskrivljenosti u prednjim delovima septuma, vrh nosića nije simetričan u odnosu na srednju liniju lica, već vidljivo „skreće“ ulevo ili udesno. Kod devijacija koje su u zadnjim delovima, spoljašnji izgled nosića je nepromenjen – objašnjava dr Valjarević.
Operacija devijacije nosnog septuma (septoplastika) retko se radi pre 18. godine. Obično se čeka da se završi rasta i razvoja kostiju lica. Ipak, u slučaju izrazito otežanog disanja, moguće je operisati nos i ranije.
