Disanje može da bude sredstvo identifikacije, otkrili su naučnici koji tvrde da svaka osoba ima jedinstveni „otisak daha“. Istraživači sa Weizmann Institute of Science u Izraelu kažu da nisu jedinstveni samo naši otisci prstiju, brazde na jeziku i šare u šarenici (irisu) oka, već da svako od nas ima i jedinstven obrazac disanja. Nova studija, objavljena u časopisu Current Biology, otkriva da ljudi mogu pouzdano da se identifikuju, s 97 odsto tačnosti, po uzorku disanja koje su pratili 24 sata.
Disanje je kao „respiratorni otisak prsta“
Disanje reguliše mozak, a svaki udah i izdah pokreće električnu aktivnost u neuronima. Proces disanja je uvezan sa nekoliko regija u mozgu, uključujući i one koje se odnose na spoznaju, emocije i pamćenje. Kako su ljudski mozgovi jedinstveni, tako su jedinstveni i obrasci disanja, objašnjavaju stručnjaci.
Naučnici podsećaju da je svaki čovek na ovoj planeti jedinstven kao pahuljica – predstavlja kombinaciju osobina, gena i mikroba i koja se, koliko je poznato, ne ponavlja tačno ni kod jednog drugog čoveka. Jedna osobina koja je jedinstvena za svakog pojedinca je dah. Svaka osoba ima idiosinkratični obrazac stalnog udisaja i izdisaja koji broji naše sate, dane i godine na ovoj planeti.
To je ono što je tim naučnika otkrio nakon što je ljudima pričvrstio nosivi uređaj koji je pratio njihovo disanje na nos. Analiza podataka otkrila je obrasce koji su bili dovoljno detaljni da istraživači identifikuju pojedince sa tačnošću od 96,8 procenata. Ovaj „respiratorni otisak prsta“, kaže tim istraživača koji predvodi neuronaučnica Timna Soroka sa Weizmann Institute of Science mogao bi da promoviše nove načine razumevanja i lečenja fizičkih i mentalnih tegoba.
Obrasci disanja mogu da daju podatke i o drugim osobinama
Koautor studije, neurobiolog Noam Sobel sa Weizmann Institute of Science i njegov tim, razvili su prenosivi uređaj koji prati nazalni protok vazduha telom tokom 24 sata. Pomoću programa za mašinsko učenje naučnici su uspeli da identifikuju učesnike studije na osnovu njihovih obrazaca disanja.
Otkrili su da obrasci disanja mogu da daju podatke i o drugim osobinama, na primer, o indeksu telesne mase, nivou depresije i anksioznosti... Naučnici takođe ističu da njihova studija može da posluži kao dijagnostički alat za praćenje mentalnog i fizičkog zdravlja osobe, a mogao bi da pomogne i u lečenju nekih stanja.
– Pretpostavljamo da to koliko smo depresivni ili anksiozni menja način na koji dišemo. Ali, možda je i obrnuto, možda nas način na koji dišemo čini depresivnijim. Možda možemo da utičemo na to kako dišemo i menjamo ta stanja – ističe Sobel.
