Naučna studija objavljena poslednjih dana januara u časopisu JAMA Pediatrics otkrila je da SARS-CoV-2 antitela prenesena preko placente kod 87 odsto trudnica, koje su u nekom trenutku imale covid 19, pokazuju da novorođenčad seropozitivnih majki mogu da imaju određenu zaštitu od korona virusa pri rođenju. S druge strane, neka još uvek neobjavljena istraživanja nagoveštavaju da je prenos antitela kod majke i deteta niži od očekivanog.
IgG, ali ne i IgM u krvi pupčane vrpce
U prvoj studiji, tim koji su vodili istraživači iz Dečje bolnice u Filadelfiji, prikupio je odbačene serume majke i pupčane vrpce od 1.471 majke i novorođenčeta i uporedio ih je sa raspoloživim serumima za merenje imunoglobulina G (IgG) i imunoglobulinom M (IgM) u bolnici u Pensilvaniji, u periodu od 9. aprila do 8. avgusta. IgG i /ili IgM antitela otkrivena su u serumima 83 od 1.471 žene (6 odsto) prilikom porođaja, a IgG je pronađen u krvi pupčane vrpce kod 72 od 83 novorođenčadi (87 odsto). Koncentracije IgG antitela u krvi pupčane vrpce pozitivno su u korelaciji sa nivoom majčinog imunoglobulina IgG, a visoke stope prenosa placentnih antitela primećene su i kod žena koje nisu imale simptome covid 19 i kod onih sa blagom, umerenom i teškom bolešću. U krvi pupčane vrpce nisu pronađena IgM antitela. Većina majki je bila asimptomatska i nisu identifikovani slučajevi novorođenčadi sa infekcijom covid 19.
Nije bilo uticaja na prevremeno rođenje
Iako antitela na SARS-CoV-2 nisu identifikovana kod novorođenčadi rođene od majki bez antitela, 11 novorođenčadi seropozitivnih majki nije pokazalo nikakve dokaze o postojanju antitela, od kojih je 5 (45 odsto) čije su majke imale samo IgM antitela i 6 (55 procenata) čije majke su imale značajno niži nivo IgG antitela od onog kod majki seropozitivne novorođenčadi. Odnosi prenosa antitela povećavali su se sa povećanjem vremena između pojave infekcije kod majke i porođaja i na njih nije uticalo prevremeno rođenje. Autori studije istakli su da njihovi nalazi pokazuju da antitela na SARS-CoV-2 koja potiču od majke mogu pomoći u zaštiti dojenčadi od infekcije, kao i da daju potrebne informacije o smernicama za negu novorođenčadi i načinu ispitivanja vakcina kod trudnica. Ali, naučnici naglašavaju da su potrebne dalje studije kako bi se utvrdilo da li antitela na SARS-CoV-2 štite novorođenče od infekcije, ako štite – u kojoj koncentraciji, kao i da li su transplacentarne kinetike antitela izazvanih vakcinom slične prirodno stečenim antitelima.
Vakcinacija u drugom tromesečju mogla bi da bude idealna
Dr Flor Munoz sa Baylor College of Medicine smatra da je shvatanje potencijala imunizacije tokom trudnoće u prevenciji bolesti sada veoma važno jer je vakcinacija trudnica sa covid 19 vakcinama u razvoju započela u Sjedinjenim Američkim Državama.
– Iako se odnosi transplacentarnog prenosa mogu razlikovati, ohrabrujuće je da infekcija majke, bilo simptomatska ili asimptomatska, rezultira dovoljnom produkcijom antitela za efikasan prenos transplantatnih antitela na novorođenčad zaraženih majki. Vakcinacija majki bi mogla da učini isto istakla je dr Munoz. S obzirom na to da prenos placentnih antitela započinje oko 17. nedelje gestacije i od tada eksponencijalno raste, vakcinisanje majki rano, u drugom tromesečju, moglo bi da bude optimalno za postizanje visokog nivoa antitela kod novorođenčadi – smatra dr Munoz napominjući da je iako je serološka korelacija zaštite od SARS-CoV-2 infekcije i simptomatske ili teške bolesti trenutno nepoznata, viši nivoi antitela mogu da rezultiraju većim šansama za zaštitu novorođenčeta tokom perioda posebne ranjivosti.
Efikasne strategije vakcinacije majki i novorođenčadi
Dr Flor Munoz naglašava da je potrebno istražiti vreme trajanja i neutralisanja efikasnosti majčinih antitela na SARS-CoV-2 kod novorođenčadi, kao i da li se antitela takođe mogu preneti tokom dojenja i da li i kada vakcinisati novorođenčad protiv virusa.
– Iako je imunizacija majki verovatno najbolja dostupna opcija za zaštitu trudnica i dojilja, kao i njihove novorođenčadi tokom pandemije covid 19, važnost prikupljanja podataka za odgovore na ova otvorena pitanja ne može se prenaglasiti. Kritične informacije treba prikupiti pažljivo kreiranim kliničkim studijama kako bi se prikupila saznanja i primenile sigurne i efikasne strategije vakcinacije majki i novorođenčadi – smatra dr Munoz.
Prenos manji od očekivanog
Druga studija, čiji su rezultati predstavljeni pre tri dana na godišnjem sastanku Društva za materinsko-fetalnu medicinu, uključivala je analizu uzoraka krvi majke i pupčane vrpce 32 žene koje su tokom trudnoće bile pozitivne na covid 19. Svi uzorci majki sadržali su IgG antitela, 94 odsto je imalo neutralizujuća antitela, dok je 91 procenat uzoraka krvi iz pupčane vrpce sadržalo IgG, a 25 odsto je imalo neutralizujuća antitela. Kada su istraživači kontrolisali uzorak studije na osnovu vremena od pozitivnog SARS-CoV-2 testa do porođaja, vremenom nije bilo značajnih razlika u nivoima IgG i IgM u uzorcima majke ili krvi pupčane vrpce. Nisu postojale značajne razlike u testiranju kada su majke bile asimptomatske u odnosu na simptomatske, iako su svi uzorci krvi iz pupčane vrpce sa primetnim IgM antitelima poticali od žena sa simptomima.
Naći odgovor na pitanje zašto se prenos antitela razlikuje kod infekcije covid 19?
Koautor studije dr Naima Joseph, sa Emory University istakla je da je njen tim očekivao da će videti veći odnos prenosa antitela jer drugi patogeni, poput onih koji uzrokuju pertusis (veliki kašalj) i grip, imaju odnos veći od 3. Za naučnike, kao što je objasnila, viđenje <1 nije toliko visoko kao ono što znaju da placenta može da uradi.
– Ne kažemo da ovo novorođenčetu pruža smanjenu zaštitu, jer to nije poznato. Ali vidimo manje od onoga što je viđeno kod drugih infekcija – navela je dr Joseph. Sledeći korak je, kako najavljaju istraživači, jeste pronalaženje odgovora zašto se prenos antitela razlikuje kod infekcije covid 19 od drugih infekcija i da li se prenos ovih antitela povećava kada se trudnica vakciniše.