Vezu između 22 pesticida i raka prostate otrili su istraživači sa Stanford University School of Medicine, koji su identifikovali aditive koji dosledno imaju veze sa pojavom raka prostate u SAD, dok se četiri herbicida/insekticida dovede u vezu sa smrtnošću od raka prostate. Nalazi ove naučne studije objavljeni su u Cancer, medicinskom časopisu American Cancer Society.
Studija analizirala uticaj 295 pesticida na zdravlje muškaraca
Kako bi procenili vezu između 295 pesticida sa rakom prostate na nivou okruga širom SAD, istraživači su sproveli studiju povezanosti koja se odnosi na okolinu, koristeći period kašnjenja između izloženosti i incidencije raka prostate od 10 do 18 godina kako bi se objasnila priorda sporog razvoja većine karcinoma prostate. Studija je posmatrala period od 1997. do 2001. kada su pesticidi upotrebljeni, a zatim je analizirala vreme od 2011. do 2015. za ishode raka prostate. Isti princip primenili su u periodu od 2002. do 2006. kada je analizirana upotreba pesticida, dok se ishod raka prostate posmatrao od 2016. do 2020. godine.
Među 22 pesticida nalazi se i 2,4D – jedan od najčešće korišćenih aditiva
Među 22 pesticida, koji pokazuju doslednu direktnu vezu sa incidencom raka prostate u obe vremenske analize, izdvojila su se 3 koja su ranije bila dovedena u vezu sa rakom prostate, uključujući 2,4D – jedan od najčešće korišćenih pesticida u SAD. Pesticid 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid široko je korišćen herbicid koji kontroliše širokolisne korove na mnogim mestima kao što su travnjaci, obale, šume, poljane, voćnjaci, povrtnjaci… Preostalih 19 pesticida, koji ranije nisu imali veze sa rakom prostate uključivali su 10 herbicida, nekoliko fungicida i insekticida i sredstvo za fumigiranje zemljišta.
Takođe, za 4 pesticida, koja se dovode u vezu sa incidencom raka prostate, odnosno sa smrtnošću od ovog karcinoma su: tri herbicida (trifluralin, cloransulam-methyl, diflufenzopyrtrifluralin) i jedan insekticid (thiamethoxam). Samo trifluralin je, na primer, Agencija za zaštitu životne sredine klasifikovala kao „mogući kancerogen za ljude“, dok se ostala 3 smatraju „neverovatnim da budu kancerogena“ ili imaju dokaze o „nekancerogenosti“.
Analiza uticaja životne sredine, u kojoj se koristi ovih 22 pesticida, može da utiče na smanjenje broja muškaraca pogođenih ovom bolešću
– Ovo istraživanje pokazuje koliko je važno proučavati izloženost životnoj sredini, odnosno pesticidima koji se u njoj koriste kako bi se potencijalno objasnile neke od geografskih varijacija koje opažamo u incidenciji i smrti raka prostate širom SAD. Na osnovu ovih nalaza, možemo da unapredimo naše napore da odredimo faktore rizika za rak prostate i radimo na smanjenju broja muškaraca pogođenih ovom bolešću – objasnio je glavni autor studije dr Simon John Christoph Soerensen sa Stanford University School of Medicine.
