Da li su migrena i sindrom karpalnog tunela povezani? Nervi u rukama i šakama mogu se stegnuti oko mekih tkiva i mišića, što rezultira bolom i gubitkom funkcije. Različite vrste kompresije nerva u ovim oblastima pogađaju od 5 do skoro 9 odsto populacije.
Kako operacija dekompresije nerava ruke i šake utiče na migrenu
Hirurška dekompresija uobičajen je tretman za sindrom karpalnog tunela i može dovesti do potpunog ili delimičnog poboljšanja simptoma. Nervi koji okružuju glavu takođe mogu biti komprimovani okolnim mišićima, sudovima i kostima. Dekompresija ovih nerava može dovesti do poboljšanja ili olakšanja migrene i glavobolje. Sindrom karpalnog tunela nastaje kada se nerv koji ide od podlaktice do dlana stisne na zglobu. Studija poprečnog preseka, u koju je bilo uključeno 25.880 učesnika, otkrila je da 34 odsto ljudi sa sindromom karpalnog tunela ima migrenu, u poređenju sa 16 procenata osoba bez ovog sindroma. Razumevanje da li je kompresija nerva oko glave povezana sa kompresijom nerva u šakama i rukama može poboljšati skrining pacijenata za ova stanja.
Naučnici su ispitali koliko je uobičajena dijagnoza migrene među onima koji su bili podvrgnuti operaciji dekompresije nerva za ruke i šake. Izjavili su da su oni sa određenim vrstama kompresije nerva verovatnije doživeli glavobolje uzrokovane migrenom. Dr Chantel Strachan, internista u ColumbiaDoctors i docent medicine na Columbia University Irving Medical Center u Njujorku, koja nije bila uključena u studiju, rekla je za Medical News Today (MNT):
– Ne bih žurila sa preporukom dekompresije karpalnog tunela svim pacijentima sa migrenom. Odluka da se nastavi sa hirurškim tretmanom kompresije nerva je individualizovana i o njoj treba razgovarati sa timom lekara koji se brinu o pacijentu.
Studija je objavljena u časopisu Plastic and Reconstructive Surgery.
Detalji o studiji sindroma karpalnog tunela
Za ovu studiju, istraživači su ispitali podatke 9.558 osoba koje su bile podvrgnute operaciji dekompresije nerava na rukama i šakama između 2009. i 2019. godine. Učesnike su, takođe, pregledali radi uspostavljanja dijagnoze migrene.
Oko 71 odsto učesnika podvrgnuto je dekompresiji srednjeg nerva. To je hirurška procedura koja se izvodi na zglobu kako bi se ublažio pritisak na nerv i na taj način smanjili simptomi sindroma karpalnog tunela. Oko 14 procenata učesnika bilo je podvrgnuto dekompresiji ulnarnog nerva. To je dekompresija nerva u laktu. Oko 6,5 odsto pacijenata imalo je operaciju dekompresije na više mesta u telu.
Na kraju, naučnici su otkrili da su oni koji su imali dekompresiju srednjeg nerva i višestruku dekompresiju nerva imali 30 i 70 odsto veću verovatnoću da će imati migrenu od onih koji su imali dekompresiju ulnarnog nerva.
Stariji učesnici i muškarci nezavisno su povezani sa manjom incidencom migrene. U međuvremenu, stanja uključujući psihijatrijska, reumatoidni artritis i hipotireozu povezana su sa većom stopom migrene.
Kompresija nerva i migrena
Dr Sean Ormond, lekar specijalizovan za anesteziologiju i interventno lečenje bola, objasnio je za MNT kako dekompresija nerva i migrena mogu biti povezani. On je primetio da faktori koji leže u osnovi kompresije nerava u rukama i šakama i migrene nisu u potpunosti shvaćeni, ali da postoji nekoliko teorija.
– Sindromi kompresije nerva gornjih ekstremiteta i migrena mogu imati zajedničke faktore rizika, kao što su gojaznost, sedentarni način života, loše držanje ili ponavljajuće povrede stresa – rekao je dr Ormond i dodao:
– Kompresija nerva, takođe, može izazvati inflamatorni odgovor u zahvaćenom području. Takođe je poznato da zapaljenje igra ulogu u patofiziologiji migrene. Prisustvo upale u jednom delu tela može doprineti ukupnom povećanju upale, potencijalno pogoršavajući migrene.
Dr Ormond je primetio da genetska predispozicija može učiniti pojedince podložnijim kompresiji gornjih nerava i migreni, iako je potrebno više istraživanja da se to potvrdi.
Dr Strachan kaže da oštećenje nerva može povećati osetljivost na bol kod onih sa migrenom.
Ograničenja studije migrene
Dr Strachan primećuje da zbog retrospektivnog dizajna studije, nalazi ukazuju na korelaciju, a ne na uzročnost. Ona je dodala da kriterijumi koji se koriste za dijagnozu migrene mogu varirati u zavisnosti od pružaoca usluga i njihove podspecijalnosti, što uključuje primarnu negu, neurologiju i bol.
U samom radu istraživači su primetili da postoji opšte preklapanje između sindroma hroničnog bola, što omogućava da korelacija između migrene i bola usled kompresije nerva proizilazi iz drugih faktora.
Implikacije studije
Na pitanje o implikacijama studije, dr Ormond je rekao da je „važno napomenuti da je operacija dekompresije nerva za lečenje migrene još relativno nov pristup, a njena efikasnost može varirati od osobe do osobe.
– Istraživanje ove opcije lečenja je u toku i nisu svi oni koji pate od migrene možda odgovarajući kandidati za proceduru – dodao je on.
– Od suštinskog je značaja za pacijente koji razmatraju mogućnost operacije dekompresije nerva za lečenje migrene da o potencijalnim rizicima i koristima razgovaraju sa svojim lekarima i odvagaju opcije u odnosu na konzervativnije tretmane kao što su lekovi i modifikacije životnih navika – zaključio je dr Ormond.
