Ovu varijantu mutacije, poznatu kao B1525, istražuju naučnici sa edinburškog Univerziteta koji kažu da je otkrivena izdvajanjem genoma u 10 zemalja, uključujući Dansku, Sjedinjene Američke Države i Australiju. Za sada su u Velikoj Britaniji potvrđena 32 slučaja. Najranija otkrića ove mutacije se vezuju za decembar, a registrovana su u Velikoj Britaniji i Nigeriji.
Sličnosti sa prethodnom mutacijom
Istraživački tim je saopštio da ova varijanta u svom genomu ima sličnosti sa prethodnom, Kentovom mutacijom obeleženom kao B117 i da sadrži brojne mutacije koje su ih zabrinule, uključujući mutaciju E484K na Spajk proteinu (Spike protein) koji ima važnu ulogu u omogućavanju virusu da uđe u ćeliju. Mutacija je locirana na spoljnoj strani virusa. Inače, mutacija E484K prisutna je u varijantama virusa koje su se pojavile u Južnoj Africi i Brazilu i smatra se da čini virus sposobnijim u neutralizaciji uloge antitela.
Opravdani razlozi za zabrinutost
Vanredni profesor ćelijske mikrobiologije na Univerzitetu u Readingu dr Simone Clarke, rekao je da pored toga što je poznato da je prisustvo E484K mutacije potvrđeno u južnoafričkoj varijanti i da daje određeni stepen otpornosti nekim vakcinama, još uvek nije jasno kakav efekat mogu imati na sposobnost virusa da razvije infekciju ili utiče na težinu bolesti. Clarke je dodao i da bi nove varijante koje nose mutaciju E484K morale da budu uključene u napore da se pojača istraživanje kako bi se što pre pokupili svi novi oblici.
Izuzetno važna saznanja vezana za mutaciju E484K
Naučnici su saglasni i da nije iznenađujuće što nova varijanta sadrži neke do sada već poznate mutacije. – U trenutku kada počnete da vršite ozbiljan pritisak i na selekciju mutacija virusa, širite saznanja na otkrića koja mu daju mogućnost da izbegne imuni odgovor – kaže Jonathan Stoie, profesor i vođa istraživačke grupe na Institutu Francis Crick. On ističe i da je ova mutacija E484K možda i ključna promena na virusu koju treba pratiti, budući da je prisutna u više mutacija a to bi moglo da bude izuzetno značajno u smeru dodatnih intervencija na vakcinama.
Prednosti genomskog nadzora
Doktorka Luci van Dorp sa Instituta za genetiku Univerzitetskog koledža u Londonu, potvrđuje je da je ključno brzo otkrivanje novih varijanti i mutacija u kome je glavna prednost tzv. „genomski nadzor“. On podrazumeva rano detektovanje potencijalno zabrinjavajućih grupa dok su još uvek u niskoj frekvenciji, a to omogućava brzu procenu njihovog uticaja i prevalenciju u drugim delovima sveta.
