Kada benigni tumor jednjaka mora da se operiše i koja metoda nosi najmanje rizika, objašnjava prof. dr Miloš Bjelović

Benigni tumori jednjaka su retki i obično ne izazivaju pojavu simptoma. Najčešći benigni tumor ovog organa je lejomiom, a stručnjaci kažu da postoje jasne indikacije kada bi ga trebalo ukloniti.

Zašto nastaju benigni tumori jednjaka i da li svaki lejomiom prouzrokuje simptome

U razgovoru za eKlinika portal, prof. dr Miloš Bjelović, ekspert u oblasti hirurgije gornjeg digestivnog trakta (jednjaka i želuca) i hirurgije gojaznosti kaže da uzrok nastanka lejomioma i drugih benignih tumora jednjaka nije poznat.

– Lejomiomi rastu iz mišićnog sloja jednjaka, a reč je o najčešćim benignim tumorima ovog organa. Mali lejomiomi koji ne prouzrokuju simptome se prate i nisu razlog za hiruršku intervenciju. Međutim, veliki lejomiom može da izazove pojavu otežanog gutanja, bol u grudnom košu, opstrukciju jednjaka i krvarenje (kada prouzrokuje pojavu dekubitalne ulceracije na sluznici koja ga pokriva) – objašnjava stručnjak.

Lejomiom i postavljanje dijagnoze

Prema rečima našeg sagovornika, postoji više metoda kojima se postavlja dijagnoza lejomioma. Pasaža jednjaka je zapravo, kako kaže prof.dr Bjelović, rentgenski snimak jednjaka, koji se sprovodi uz prethodnu primenu barijumskog kontrasta.

Pacijentu sa sumnjom na postojanje tumora mogu se još raditi skener (CT) grudnog koša sa kontrastom datim na usta i u venu, kao i endoskopija jednjaka, gde će se, ako postoji, videtui čvrsta nodularna masa koju pokriva neizmenjena sluznica. Konačno, endoskopskim ultrazvukom može se uočiti hipoehogena, dobro ograničena masa, koja polazi iz mišićnog sloja jednjaka.

Kako se leči lejomiom jednjaka i koje su indikacije za hirurško uklanjanje

Kada je indikovano operativno uklanjanje lejomioma jednjaka?

– Pre svega kod tumora većih od 4 cm, kao i onih koji prouzrokuju simptome. U slučaju rastuće lezije, odnosno kada imamo značajan porast u veličini u toku nekoliko uzastopnih kontrolnih pregleda, takođe se nalaže hirurška intervencija – torakoskopska enukleacija tumora. Cilj operacije je da se ukloni benigni tumor, koji je uzrok otežanog gutanja. Praktično, lejomiom se „izljušti“ (enukleacija), uz očuvanje okolnih struktura – razjašnjava prof.dr Bjelović.

Detalji metode izbora hirurške intervencije uklanjanja lejomioma

Ova operacija se izvodi u opštoj anesteziji i standard lečenja je da se radi kao minimalno invazivna procedura.

– Torakoskopska hirurgija, poznata i kao minimalno invazivna hirurgija predstavlja savremeni hirurški pristup. Izvodi se kroz hirurške rezove koji se mogu pokriti hanzaplastom, obično promera 0.5–1.5 cm. Sprovodi se u grudnom košu tako što se kamera i dugi i precizni instrumenti uvode kroz zid grudnog koša putem spomenutih malih hirurških rezova. Prednosti torakoskopske operacije u odnosu na otvorenu su mnogostruke: umesto jedne velike rane pravimo nekoliko malih ubodnih, pa je i manja operativna trauma zbog preciznijeg rada. Smanjeno je krvarenje u toku operacije, što smanjuje potrebu za transfuzijom krvi – kaže hirurg i dodaje:

Još prednosti minimalno invazivnog pristupa

– Takođe, smanjen je i nivo izloženosti infekcijama u toku i posle operacije uz manju mogućnost infekcije operativnih rana i smanjenu potrebu za uzimanjem antibiotika. Značajno je i manja upotreba lekova protiv bolova, skraćeno vreme ležanja u bolnici posle operacije. Mnogo je brži oporavak i vraćanje redovnim životnim i radnim aktivnostima. Manji su ožiljci i bolji estetski efekat – objašnjava ekspert sa višegodišnjim iskustvom u minimalno invazivnom operativnom pristupu.

Da li su moguće komplikacije operacije lejomioma

Iako je operacija lejomioma jednjaka minimalno invazivna hirurška procedura sa značajno smanjenim ukupnim rizicima u odnosu na otvorenu/klasičnu hirurgiju, poznato je da svaka hirurška intervencija nosi rizik od komplikacija. Prema rečima prof.dr Bjelovića, u slučaju ovog tipa hirurgije lejomioma, komplikacije u toku i posle operacije mogu biti krvarenje, povreda jednog ili više organa u u grudnom košu, infekcija i pneumotoraks (kolaps pluća prouzrokovan prisustvom vazduha između pluća i zida grudnog koša). Zbog toga je neophodno, zaključuje sagovornik eKlinika portala, da intervenciju sprovodi stručni tim na čelu sa iskusnim hirurgom.

Kolik traje i kako izgleda oporavak

– Kod standardnog postoperativnog toka, otpust iz bolnice se planira trećeg ili četvrtog dana posle operacije. Procena stanja u postoperativnom toku vrši se na osnovu korelacije subjektivnog osećaja pacijenta, kliničke slike, laboratorijskih analiza i podataka dobijenih drugim dijagnostičkim procedurama. Uobičajeno je da se pre otpusta iz bolnice uradi snimanje jednjaka i želuca sa vodotopivim kontrastom i barijumom. Nakon toga se započinje sa unosom bistre tečnosti na usta. Operisani pacijent će na otpustu dobiti informaciju o predlogu terapije, kao i savet o načinu života i ishrane – detaljno je objasnio u razgovoru za naš portal profesor dr Miloš Bjelović.