Istraživanja pokazuju da je paradontopatija (paradontoza), hronično oboljenje potpornih zubnih tkiva, uz karijes i gingivitis najrasprostranjenija bolest koja se javlja u usnoj duplji. To je i najčešći uzrok gubitka zuba posle 45. godine, a smatra se da od paradontopatije boluje trećina dece i većina odraslih, odnosno čak polovina svetske populacije.
Parodontalni džepovi
Bolest počinje zapaljenjem, otokom i krvarenjem desni, što je uzrokovano bakterijama iz mekih zubnih naslaga. Kako bolest napreduje, dolazi do razaranja vilične kosti, što dovodi do stvaranja parodontalnih džepova, povlačenja desni, labavljenja i promene položaja zuba. Ukoliko se oboljenje ne prepozna i ne leči, može dovesti do gubitka zuba.
Paradontopatija se najčešće pojavljuje između 60. i 65. godine, i tad može da bude ozbiljna prepreka za protetiku, to jest da odloži izradu proteza ili ugradnju implanta. Kako tvrde stručnjaci, tek kada se utvrdi da su meka i čvrsta parodontalna tkiva zdrava, protetski radovi mogu da se postavljaju.
Konzervativne metode lečenja
Preprotetska priprema potpornih zubnih tkiva podrazumeva konzervativne metode lečenja, kao što su uklanjanje zubnih naslaga i obradu parodontalnih džepova. Ukoliko je neophodno, terapija parodontopatije se nastavlja i primenom hirurških procedura, često uz korišćenje koštanih zamenika, faktora rasta i biomembrana.
Preporuka za postizanje parodontološko-protetskih rezutata je izrada i postavljanje estetskih radova na šrafljenje i maksimalno izbegavanje korišćenja cementa.
U preprotetskoj pripremi važna je i ugradnja implantata u cilju nadoknade jednog ili više zuba, za čije planiranje je često neophodna primena 3D radioloških metoda.