Izlaganje psima u ranom životu može pomoći da se spreči ekcem u detinjstvu i olakšaju simptomi astme, zaključak je dve nove studije. Rezultati studija nedavno su predstavljeni na godišnjem naučnom skupu Američkog koledža za alergiju, astmu i imunologiju (ACAAI), održanom u Bostonu, MA.
Ne iznenađuje da su psi najbolji izbor kada su u pitanju kućni ljubimci u Sjedinjenim Državama. Skoro 54,4 miliona američkih domaćinstava ima najmanje jednog psa. To mahanje repom i zabavna, verna priroda mogu biti dovoljan razlog da volimo svog četvoronožnog prijatelja, ali nauka pokazuje da postoji mnogo drugih razloga da cenimo svog psa. Jedna studija nedavno objavljena otkrila je da su deca u domaćinstvima sa psom imala niži nivo stresa, dok su druga istraživanja pokazala da posedovanje psa može povećati nivo fizičke aktivnosti vlasnika. Istraživanja su takođe povezala vlasništvo kućnih ljubimaca sa manjim rizikom od alergija i astme, posebno među decom.
Prenatalno izlaganje psima smanjuje rizik od ekcema
Prva studija, koju je predvodila članica ACAAI dr Gagandeep Cheema, istraživala je kako izlaganje psima pre rođenja utiče na rizik od ekcema u detinjstvu.
Ekcem, ili atopijski dermatitis, stanje je koje karakteriše osip i suva koža koja svrbi, najčešće na rukama, stopalima i licu, kao i na unutrašnjim delovima laktova i iza kolena. Tačni uzroci ekcema ostaju nejasni, ali postoji konsenzus da stanje može nastati kada imunološki sistem prekomerno reaguje na određene alergene ili iritanse.
Za svoju studiju, dr Cheema i njen tim procenili su izloženost brojnih budućih majki psima. Za potrebe studije, izloženost psima definisana je kao držanje najmanje jednog psa u kući najmanje 1 sat svakog dana. Otkrili su da deca, koju su rodile majke izložene psima tokom trudnoće, imaju manju verovatnoću da razviju ekcem do navršene 2 godine, za razliku od dece čije majke tokom trudnoće nisu bile izložene psima.
Međutim, studija je pokazala da su do trenutka kada deca navrše 10 godina, zaštitni efekti prenatalnog izlaganja psima oslabili.
Bakterije pasa u odnosu na alergene
U drugoj studiji, glavni autor dr Po-Yang Tsou, takođe član ACAAI, i tim istraživali su kako izloženost psima utiče na težinu astme kod dece sa ovim stanjem.
Tim je procenio efekte dve vrste izloženosti psima: izlaganje proteinu koji izaziva alergijsku reakciju kod dece sa alergijom na pse i izloženost određenim česticama – kao što su bakterije – koje pas može da nosi.
Istraživači su otkrili da su deca koja su bila izložena bakterijama i drugim česticama psa doživela smanjenje simptoma astme. Međutim, izgleda da je izlaganje psećem proteinu pogoršalo simptome respiratornog stanja.
– Izgleda da postoji zaštitni efekat na astmu od izlaganja psima koji nije povezan sa alergenom i štetan efekat izlaganja alergenima – primećuje dr Tsou, koji naglašava da izlaganje alergenima pasa ostaje „glavna briga” za decu koja imaju alergiju na pse.
Potrebna su dalja istraživanja kako bi se potvrdilo da li izlaganje psima pre i posle rođenja može pomoći u zaštiti od ekcema i astme u detinjstvu. Ali u međuvremenu, treba da imamo na umu da bi naš četvoronožni prijatelj jednog dana mogao pomoći u menjanju izgleda za alergije u detinjstvu.
