Zdravlje

Klostridija nije jedina opasna bolnička bakterija: Kako sprečiti zarazu Klebsijelom (Klebsiella pneumonie)?

Priredio/la: Ma.R.

Prisustvo bakterije Klebsijela i infekcija se potvrđuje laboratorijskim testovima i analizama krvi, sputuma (ispljuvka) ili urina

Bolničke bakterije, među kojima su najpoznatije Klostridija (Clostridium difficile) i Klebsijela (Klebsiella pneumoniae) ozbiljno ugrožavaju imunski sistem i mogu da prouzrokuju i fatalni ishod. Zbog toga je veoma važno da se i medicinsko osoblje i pacijenti informišu i pridržavaju higijenskih mera.

Na koji način Klebsijela može da ugrozi zdravlje

Klebsijela je bakterija koja spada u uobičajene „stanovnike“ crevne flore. Kada je prisutna u normalnim količinama, ne prouzrokuje zdravstvene probleme. Međutim, ako se prenese u druge delove tela i organe, može da prouzrokuje brojne poteškoće i da ugrozi zdravlje. Neke od najčešćih posledica infeksije Klebsijelom su:

  • upala pluća (pneumonija)
  • meningitis
  • infekcija rane (nakon operacija ili povreda)
  • infekcije krvotoka
  • UTI (infekcije urinarnog trakta).

Klebsijelom možemo da se inficiramo i u vanbolničkom okruženju, ali se najveći broj slučajeva događa u hospitalnim uslovima.

Kako se prenosi ova bakterija i ko je u najvećem riziku

U najvećem riziku od infekcije Klebsijelom su:

  • pacijenti na bolničkom lečenju
  • imunokompromitovani pacijenti.

Klebsijela se ne prenosi respiratornim (kapljičnim) putem, odnosno ne može se širiti vazduhom, niti se osoba može zaraziti ako udiše isti vazduh kao neko ko je već inficiran.

Ova bakterija prenosi se i zaraza se širi direktnim kontaktom (na primer, kada osoba kontaminiranim rukama dodirne nečiju ranu ili deo tela). Takođe, način prenošenja je i kontaktom, odnosno upotrebom zaražene (kontaminirane) medicinske opreme, aparata, sredstava (respiratori, kateteri).

Pacijenti koji u dužem vremenskom periodu koriste antibiotike takođe su u izraženom riziku da se zaraze, zbog poremećene ravnoteže crevnih bakterija i ugroženog imuniteta.

Klebsijela: Dijagnostika, lečenje i trajanje infekcije

Infekcija se potvrđuje laboratorijskim testovima i analizama krvi, sputuma (ispljuvka) ili urina. U komplikovanijim slučajevima od pomoći mogu da budu i neke druge metode kakve su ultrazvuk, RTG (snimak pluća) ili CT skener. Laboratorijske analize podrazumevaju i antibiogram, zbog propisivanja adekvatne antibiotske terapije i ispitivanja rezistentnosti.Važno je što pre otkriti infekciju, kako bi se sa lečenjem počelo što pre.

Za lečenje se obično propisuju antibiotici, ali je rasprostranjena rezistenstnost ponekad uzrok dugotrajnijeg lečenja. Klebsijela je uporna bakterija, otporna na veliki broj lekova pa tako lečenje može da traje od nekoliko nedelja do više meseci.

Lekari obično koriste kombinaciju medikamenata. Trajanje infekcije i efikasnost lečenja zavise od više faktora: opšteg zdravstvenog stanja, brzine dijagnostikovanja, lokacije infekcije i intenziteta zahvaćenosti organizma.

Šta možemo da uradimo da sprečimo zaražavanje

Higijenske mere su prvi front odbrane od infekcije bolničkim bakterijama. To su:

  • često pranje ruku
  • korišćenje sredstava za dezinfekciju ruku i površina
  • zaštita ruku (nošenje rukavica)
  • nošenje zaštitne opreme za ulazak u sobe zaraženih pacijenata i osoba u riziku.

Pacijentima na hospitalnom lečenju posebno se preporučuje oprez i često pranje ruku u svakodnevnim situacijama kakve su pre dodirivanja lica (usta, nosa, očiju), pre jela, nakon korišćenja toaleta, kašljanja, izduvavanja nosa, kijanja, sređivanja rana ili previjanja, dodirivanja površina.