Dugotrajni covid 19, prema nalazima najveće britanske studije o pacijentima hospitalizovanim sa infekcijom SARS-CoV-2 virusom, pokazuju da produžena covid 19 infekcija dovodi do trajne upale koja može da se otkrije u krvi. Studija je objavljena u časopisu Nature Immunology, a u analizi koja je obuhvatala više od 650 ljudi, koji su bili hospitalizovani sa teškim oblikom covid 19 infekcije, pacijenti sa produženim simptomima bolesti pokazali su da postoje dokaze o aktivaciji imunog sistema.
Jedna od 10 infekcija izaziva dugotrajni covid 19
Tačan obrazac ove aktivacije varirao je u zavisnosti od vrste simptoma koje su pretežno imali – na primer, uglavnom umor ili kognitivno oštećenje. Istraživanje, koje je predvodio Imperial College London pokazuje da bi postojeći lekovi, koji moduliraju imuni sistem tela, mogli da budu od pomoći u lečenju dugotrajne covid 19 infekcije.
Profesor Peter Openshaw sa Imperial National Heart & Lung Institute Peter naglašava da jedna od 10 infekcija dovode do dugotrajnog covid 19.
– Procjenjuje se da 65 miliona ljudi širom sveta pati od tekućih simptoma i hitno nam je potrebno više istraživanja kako bismo razumeli ovo stanje, jer trenutno ga je veoma teško dijagnostikovati i lečiti. Ova studija, koja uključuje detaljne kliničke podatke o simptomima i niz inflamatornih markera krvne plazme, predstavlja važan korak napred za ubuduće i pruža ključne uvide u to šta uzrokuje dugotrajni covid 19.
Pacijenti koji su imali dugotrajni covid 19 aktivirali su imuni sistem koji je izazvao upalu ćelija
U najnovijoj studiji, istraživači su ispitivali 426 ljudi koji su imali simptome dugog covid 19 i koji su primljeni u bolnicu sa covid 19 infekcijom najmanje 6 meseci pre studije. Njih su uporedili sa 233 osobe koje su takođe hospitalizovane zbog korona virusa, ali su se potpuno oporavile. Istraživači su uzeli uzorke krvne plazme i izmerili ukupno 368 proteina za koje se zna da su uključeni u upalu i modulaciju imunog sistema.
Naučnici su otkrili su da u odnosu na pacijente koji su se potpuno oporavili, oni sa dugotrajnim covid 19 pokazali obrazac aktivacije imunog sistema, što ukazuje na upalu mijeloidnih ćelija i aktivaciju porodice proteina imunog sistema zvanih sistem komplementa.
Mijeloidne ćelije reaguju na infekciju
Mijeloidne ćelije formiraju se u koštanoj srži i proizvode različite vrste belih krvnih zrnaca koje cirkulišu u krvi i migriraju u organe i tkiva, gde reaguju na oštećenja i infekciju. Sistem komplementa se sastoji od kaskade povezanih proteina koji se aktiviraju kao odgovor na infekciju ili oštećenje tkiva. Poznato je da je prekomerna aktivacija sistema komplementa u vezi sa mnogim autoimunim i inflamatornim stanjima.
Dr Felicity Liew sa Imperial National Heart & Lung Institute navodi da nalazi studije pokazuju da bi aktivacija komplementa i mijeloidno zapaljenje mogli da budu uobičajena karakteristika dugotrajnog covid 19 nakon hospitalizacije, bez obzira na tip simptoma.
– Neuobičajeno je pronaći dokaze o tekućoj aktivaciji komplementa nekoliko meseci nakon što je akutna infekcija nestala, što ukazuje da su produženi simptomi covid 19 infekcije rezultat aktivne upale. Međutim, ne možemo da budemo sigurni da je ovo primenljivo na sve vrste dugotrajnog covid 19, posebno ako se simptomi javljaju nakon nehospitalizovane infekcije – objašnjava dr Liew.
Dugotrajni covid 19 ima nekoliko podtipova
Istraživači su takođe bili u mogućnosti da dobiju sveobuhvatne informacije o nizu simptoma koje su pacijenti imali, kao i o najčešćim znacima bolesti. Otkrili su da su određene grupe simptoma imaju veze sa specifičnim proteinima. Na primer, ljudi sa gastrointestinalnim simptomima imali su povećan nivo markera zvanog SCG3, koji je ranije bio dovođen u vezu sa poremećenom komunikacijom između creva i mozga.
Sve u svemu, postojalo je 5 preklapajućih podtipova dugotrajne covid 19 infekcije sa različitim imunološkim stanjima, uprkos nekim zajedničkim karakteristikama, a to su umor, kognitivno oštećenje, anksioznost i depresija, kardiorespiratorni i gastrointestinalni.
Istraživači, međutim, naglašavaju da se ove grupe međusobno ne isključuju i da ljudi mogu da budu „između“ podtipova u zavisnosti od simptoma.
