Rak prostate, između ostalog karakteriše se i po tome koliko brzo raste. Osnovna podela je na neagresivne tumore, koji ili ne rastu ili porastu veoma malo tokom odreženog vremena i agresivne, koji veoma brzo raste i može se proširiti na druge delove tela, kao što su kosti.
Prostata je mala žlezda kod muškaraca, u obliku oraha kojoj je glavna uloga da sa semenim kesicama učestvuje u stvaranju semene tečnosti, koja olakšava kretanje spermatozoida, stvara povoljnu kiselost i u sebi sadrži brojne nutritivne i energetske materije važne za život i kretanje spermatozoida.
Uloga biomarkera urina u otkrivanju raka prostate
Posle raka pluća i debelog creva, rak prostate je na trećem mestu po učestalosti kod muškarca u Srbiji. Istraživanje sprovedeno u engleskoj pokazuje da se materije koje luči prostata pojavljuju u urinu. Zato su biomarkeri urina oblast rastućeg interesovanja za identifikaciju agresivnog raka prostate.
Dok nekoliko profila genskog izraza postoje kao biomarkeri urina za rak prostate, nijedan nije u kliničkoj upotrebi. Dalje proučavanje ovih biomarkera moglo bi da pomogne kliničarima da predvide grupe muškaraca koji su u većem riziku od dobijanja raka prostate i brz razvoj bolesti.
Bakterije koje su povezane sa rakom prostate
Nedavno su istraživači ispitali vezu između bakterija u urinu, raka prostate i prostate i rezulate studije objavili u časopisu European Urology Oncology.
– U urinu smo identifikovali grupu od pet bakterijskih rodova povezanih sa rakom prostate – rekla doktorka Rachel Hurst, viša naučna saradnica na Univerzitetu Istočne Anglije (University of East Anglia) i jedna od autorki studije. Rodovi su Fenollaria, Peptoniphilus, Anaerococcus, Porphyromonas i Fusobacterium.
Šta su pokazali rezultati istraživanja
Istraživači su za ovu studiju koristili uzorke urina prikupljene od 318 osoba u Ujedinjenom Kraljevstvu koji su imali visok rizik za obolevanje od raka prostate ili su imali krv u urinu. Nakon šest godina od uzimanja prvog uzorka ponovili su analize. Istraživači su analizirali uzorke urina za različite bakterije koristeći različite metode, uključujući mikroskopiju sedimenta, sekvenciranje DNK i sekvenciranje RNK.
Tokom ovog istraživanja, naučnici su analizirali i biopsiju prostate kod 204 pacijenta. Pratili su ove pacijente u proseku 3,5 godine kako bi otkrili znake agresivnog raka prostate, uključujući metastazu raka prostate i biohemijski neuspeh specifičan za prostatu (PSA) nakon lečenja.
Nakon analize rezultata, istraživači su pronašli vezu između određenih bakterija u sedimentima urina i rizika od obolevanja od raka prostate. Identifikovali su četiri nove bakterije koje su se često nalazile u urinu pacijenata sa metastazama raka prostate.
Dve teorije o dejstvu bakterija na rak prostate
Na pitanje kako prisustvo određenih bakterija može da ukazuje na rak prostate, doktorka Jennifer Linehan, urolog i vanredni profesor urologije i urologičke onkologije u Zdravstvenom centru Providens Sent Džon (Providence Saint John’s Health Center) u Santa Monici, Kalifornija, koja nije bila uključena u studiju, je izjavila:
– Postoje dve teorije. Jedna je da bakterije izazivaju upalu koja izlaže ćelije dejstvu slobodnih radikla koji mogu da menjaju i mutiraju DNK ako su prisutne tokom dužeg vremenskog perioda. Druga teorija je da neke bakterije mogu da oslobode sopstveni skup toksina koji, (nakon ponovljenog izlaganja), mogu da izazovu mutacije i nekontrolisani rast ćelija.
Doktorka Hurst je dodala da ovi početni uzroci mogu da utiču na rast ćelija raka prostate promenom proizvodnje hormona androstenedion — preteče testosterona. Ona je takođe istakla da bi nekoliko identifikovanih patogena moglo da utiče i na druge ćelijske puteve koji bi mogli dodatno da promene metabolizam i rast ćelija raka prostate.
Otvaraju se nove mogućnosti ranog otkrivanja i adekvatnog lečenja raka prostate
Ovo je novi korak ka dijagnostici i ranom otkrivanju raka prostate, kao i adekvatnom lečenju ovog tumora.
Doktorka Linehan je bila optimista u pogledu rezultata istraživanja. Rekla je da bi mogli biti korišćeni i u dijagnostičke svrhe.
– Jednom kada se bakterije prouče i sazna se više o tome na koje lekove su osetljive i kako funkcionišu kada se nađu u tumorskom okruženju, verujem da će i tretmani biti mnogo uspešniji – istakla je dr Linehan.
