Imuni sistem utiče na kliničku sliku Alchajmerove bolesti Foto: Shutterstock
Iako mnogi od nas Alchajmerovu bolest vezuju za starije životno doba, činjenica je da se, pod uticajem različitih genetskih faktora kao i faktora sredine, Alchajmerova bolest se može ispoljiti znatno ranije u životu pojedinca. Zbog nespecifičnih simptoma koji se ne prepoznaju lako, obično duže vreme ostaje nedijagnostikovana što samim tim odlaže započinjanje adekvatne terapije koja bi dugoročno, popravila kvalitet života obolelog. Mada danas znamo da je suština Alchajmerove bolesti nakupljanje proteinskih plakova beta-amiloida u mozgu što posledično dovodi do gubitka pamćenja i promena u ponašanju, ovi proteini imaju antimikrobnu i antivirusnu ulogu pa je za njihov nastanak ključna izloženost infekciji koja napada organizam i izaziva reakciju imunog odgovora domaćina.
Nastanak i razvoj bolesti
Enzim zvani gama-sekretaza, u našem telu ima ulogu imunoloških makaza koje presecaju amiloidni prekusorni protein (APP) na tri fragmenta i na taj način, stvaraju beta fragment amiloida koji ima centralnu ulogu u patogenezi Alchajmerove bolesti. Ovaj protein potom dovodi do amiloidne angiopatije, nakupljanja proteina na zidovima meningealnih arterija što direktno remeti moždanu cirkulaciju i uzrokuje propadanje neurona kao i poremećaj transmisije acetilholina, neurotransmitera koji je ključan za očuvanje intelektualnih sposobnosti čoveka. Posebna zanimljivost otkrivena kod obolelih od Alchajmerove bolesti jeste ta da, što je češća izloženost bakterijskim i virusnim infekcijama organizma, to je teža i kompleksnija klinička slika obolelog, a kao posledica prevelike aktivnosti imunog sistema domaćina.
Uloga imunog sistema
Međutim, imuni sistem je odgovoran i za pokušaj uklanjanja beta-amiloidnih plakova supresijom prevelike aktivnosti acetilholin-esteraze koja razlaže acetilholin na holin i acetat, a što se koristi i u farmakološkom lečenju Alchajmerove bolesti ordiniranjem lekova koji vrše inhibiciju acetilholin-esteraze. Imuni sistem se bori i slanjem limfocita, makrofaga i drugih imunoloških ćelija na mesto zapaljenja aktivirajući čitav organizam u borbi protiv patogena i nastojeći da povrati narušen balans i ravnotežu. Imajući u vidu da je Alchajmerova bolest neurodegenerativno oboljenje koje sa sobom često povlači i postojanje drugih bolesti u korelaciji sa promenama koje izaziva, sama reakcija imuniteta nije dovoljna da uspori progresiju nastalih promena pa lečenje podrazumeva kobinovanu primenu različitih modaliteta lečenja kojim bi se delovalo i na biološke posledice bolesti i na psihološku komponentu obolelih.
