Ablacija je procedura kojom se umanjuju simptomi atrijalne fibrilacije kao što su ubrzani i nepravilni rad srca, kratak dah, netolerancija na napor. Ablacija se savetuje ukoliko ostali načini lečenja ne daju željene rezultate. Cilj procedure, koja se radi u opštoj ili lokalnoj anesteziji jeste da se uspostavi normalan srčani ritam.
Atrijalnu fibrilaciju pacijenti opisuju kao treperenje u srcu, kažu da imaju osećaj, kao da im srce stane u jednom momentu, pa potom jako udari. I pored nepravilnog i ubrzanog ritma komorskih kontrakcija moguće je da pojedini pacijenti nemaju simptome bolesti. Dobra terapija i redovne kontrole bitne su za ishod lečenja.
Fibrilacija pretkomora sa apsolutnom aritmijom komora manifestuje se nepravilnim i često brzim srčanim ritmom. Srčane pretkomore rade nepravilno i bez koordinacije sa komorama srca. Kada medikamentna terapija ne dovede do željenih rezultata pacijentima se savetuje ablacija (uništenje) dela srčanog tkiva u kojem se registruju nestabilni električni signali.
Kateterska ablacija je postupak, tokom kojeg se kateteri plasiraju kroz krvi sud u preponama u srce pacijenta. Koristeći radiofrekventnu energiju, zamrzavanje ili zagrevanje, stručnjaci potom uništavaju deo srčanog tkiva u kojem se stvaraju aritmije.
Srčane palpitacije i nedostatak daha su simptomi atrijalne fibrilacije koja je snažan faktor rizika za moždani udar. Stanje se kontroliše antikoagulansima i antiaritmicima, lekovima koji nisu bez neželjenih efekata. Ablacija se preporučuje kada lekovi ne dovedu do poboljšanja stanja i osobama koje nemaju strukturna oštećenja srca.
Ablacija se prema preporukama stručnjaka, primenjuje kao druga linija lečenja, posle pokušaja lečenja medikamentima iz klase I i III antiaritmika. Savetuje se pre svega, pacijentima kod kojih je moguće olakšavanje simptoma uspostavljanjem normalnog sinusnog ritma. Smatra se da ablacija poboljšava kvalitet života ali, ipak da ne smanjuje smrtnost od moždanog udara ili ozbiljnijih komplikacija.
I pored toga što kod nekih osoba može da dovede do smanjenja simptoma atrijalne fibrilacije, ablacija nije bez rizika. Iako, veoma retko, moguć je u najtežim slučajevima i smrtni ishod.
Neželjene reakcije su najčešće krvarenje, infekcija, bolovi, oštećenja krvnih sudova, nastanak tromba. Moguća su i oštećenja srca koja će zahtevati ugradnju pejsmejkera. Komplikacije su izraženije kod starijih osoba koje već imaju neki kardiovaskularni problem ili i neku drugu bolest.
Kada jake aritmije i pored upotrebe lekova i izmene životnog stila ne prestaju pacijent može da razgovora sa doktorom o primeni ablacije. Pre same procedure koja se radi u bolničkim uslovima, pacijent od ponoći ne konzumira hranu i piće. Slede se preporuke lekara o primeni postojeće terapije. Pre ablacije pacijentu se radi ultrazvuk srca, EKG, test opterećenja, proverava se krvna slika.
Tokom procedure ablacije koristi se radiofrekventna energija koja može biti faktor rizika za razvoj fetusa, pa se pre postupka nekada savetuje ženama i test na trudnoću. Sama procedura traje tri do šest sati, može da se radi u lokalnoj ili opštoj anesteziji. Posle ablacije prati se stanje pacijenta i provera ritam srca i disanje.
Pacijent mora da leži na leđima posle ablacije i ne bi trebalo da savija noge kako ne bi došlo do krvarenja. Moguć je osećaj stezanja u grudima i pojava modrica na mestima uboda. U većini slučajeva pacijenti se u roku od nekoliko dana vraćaju normalnim aktivnostima. Savetuje se, u prvom periodu, uzdržavanje od fizičkih aktivnosti i vožnje. Pacijentima se posle ablacije preporučuje zdrava ishrana sa malo soli, šećera, zasićenih masnoća. Naglasak je na održavanju zdrave telesne težine, odgovarajućoj fizičkoj aktivnosti. Bitna je i redovna kontrola holesterola, krvnog pritiska i redovni pregledi kod kardiologa.